Uprawa gryki w teorii i praktyce – co warto wiedzieć?
Gryka to rodzaj rośliny z rodziny rdestowatych. Najpopularniejszym gatunkiem uprawnym jest gryka zwyczajna, która pochodzi ze wschodniej i środkowej Azji. Z jej ziaren wytwarza się wiele półproduktów spożywczych, takich jak kasza czy mąka. Znajduje ona także zastosowanie w pszczelarstwie i ziołolecznictwie. Co warto wiedzieć o uprawie gryki?
Wymagania uprawowe gryki
Gryka ma stosunkowo niewielkie wymagania co do stanowiska. Najlepiej plonuje na glebach należących do kompleksu pszennego bardzo dobrego, ale udaje się również na kompleksach żytnich w zmianowaniu z żytem i łubinem. Pod jej uprawę nie nadają się gleby podmokłe lub bardzo suche. Wymaga gleby o odczynie lekko kwaśnym do obojętnego (pH 5,6-7,2). Gryka nie reaguje wyraźnie na przedplon i często wysiewa się ją bezpośrednio po zbożach.
Wysokość dawek nawożenia mineralnego przy uprawie gryki jest uzależniona od żyzności gleby. W przypadku niskiej zasobności w fosfor i potas zaleca się 40-60 kg P2O5 i 60-90 kg K2O na 1 ha. Jeżeli gleba jest bogata w te pierwiastki, można zastosować 15 kg P2O5 i 20-30 kg K2O na 1 ha. Wysokość nawożenia azotowego zależy od kompleksu glebowego. Na glebach słabszych zaleca się 80-90 kg N/ha, a na glebach lepszych 40-50 kg N/ha.
Siew i zbiór gryki
Optymalny termin siewu gryki przypada na połowę maja, gdy kończą się przymrozki. Wierzchnia warstwa gleby powinna mieć temperaturę 8-10°C. Nasiona gryki można siać w rozstawach rzędów od 12 do 45 cm, a ich obsada powinna wynosić od 2 do 3,5 mln na 1 ha. Zalecana głębokość siewu to 2-3 cm – głębszy siew (do 6 cm) należy wykonać w przypadku lżejszych gleb, niedoboru wilgoci oraz stosowania herbicydów. Zbiór gryki przeprowadza się od III dekady lipca, gdy 60-70% owoców ma barwę brunatną. Zebrany materiał należy dosuszyć niezbyt ciepłym powietrzem do wilgotności poniżej 15%. Magazynowane nasiona trzeba regularnie przewietrzać.