Spośród roślin bobowatych drobnonasiennych koniczyna łąkowa jest najczęściej uprawianym gatunkiem. Jest to roślina dorastająca do 70 cm wysokości, o głębokim systemie korzeniowym. Wiosną rozwija się wcześnie, zakwita pod koniec maja. Po skoszeniu bardzo dobrze odrasta.
Cechuje się bardzo dużą wartością pokarmową, wytwarza wysoki plon świeżej i suchej masy zasobnej w białko, sole mineralne i witaminy. Białko koniczyny łąkowej jest stosunkowo łatwo i szybko rozkładane przez zwierzęta przeżuwające. Koniczyna łąkowa jest gatunkiem wieloletnim. Może być uprawiana w siewie czystym oraz w mieszankach z innymi roślinami bobowatymi lub z trawami.
Wysiana wiosną już w roku siewu daje jeden pokos zielonki (ściernianka). W drugim roku wegetacji daje 2 pokosy: na początku czerwca i w sierpniu. Odrost po drugim pokosie można przeznaczyć na pastwisko. W uprawie znajdują się odmiany diploidalne i tetraploidalne. Odmiany diploidalne wyróżniają się lepszą plennością w uprawie na nasiona, większą zawartością suchej masy w zielonce, oraz mniejszą podatnością na porażenie przez mączniaka prawdziwego w porównaniu z odmianami tetraploidalnymi.

Wymagania glebowe i rodzaj przedplonu do uprawy koniczyny łąkowej 

Koniczyna łąkowa ma dość duże wymagania glebowe i wodne. Najodpowiedniejsze są żyzne gleby, zwięzłe i średnio zwięzłe, zasobne w wapń, o odczynie obojętnym (pH 6,5–7). Najlepszym przedplonem dla koniczyny są okopowe na oborniku, rzepak, kukurydza. Nie po¬winna być uprawiana po zbożach, roślinach bobowatych i strączkowych.

Jak przygotować stanowisko do uprawy koniczyny łąkowej?

Koniczynę łąkową sieje się najczęściej w roślinę ochronną. Wówczas uprawę roli wykonuje się tak, jak pod roślinę ochronną. Przy siewie w zboża ozime stosuje się skróconą uprawę (orka siewna na głębokość 16–20 cm, wał Campbella i brona). Uprawiając koniczynę jako wsiewkę w zboża jare należy wykonać orkę przedzimową, a wiosną zawłókować pole i zabronować broną lekką. Przy uprawie koniczyny w siewie czystym, uprawa roli jest taka sama jak pod zboża jare. Jedyną różnicą jest wykonanie głębokiej orki na 25–30 cm.

Jak zastosować nawożenie mineralne w koniczne łąkowej ?

przy wsiewce:

•  przedsiewnie: N – 60–90 kg/ha, P2O5 – 70–100 kg/ha, K2O – 80–120 kg/ha,
• pogłównie: N – 60–80 kg/ha, P2O5 – 40–50 kg/ha (wio¬sną), K2O – 40–50 kg/ha (po pierwszym pokosie).

W uprawie koniczyny w mieszance z trawami konieczne jest zastosowanie 40–60 kg/ha N pod każdy zbiór.

Ile występuje terminów siewu koniczyny łąkowej?

Stosuje się 3 terminy siewu:

• wczesnowiosenny, w okresie siewu zbóż jarych,
• późnowiosenny, zwykle w maju,
• letni, po zbiorze wcześnie dojrzewających roślin ozimych i jarych.

Najbardziej odpowiedni jest siew wczesnowiosenny. Wówczas w glebie jest więcej wody i nasiona lepiej kiełkują, wschody ukazują się szybciej i są bardziej wyrównane. Siewy późnowiosenne i letnie nie zawsze zapewniają dobre warunki wzrostu roślin ze względu na niedobory wody. Siewy wczesno i późnowiosenne mogą być wykonane w roślinę ochronną lub bez niej. Siewy letnie – bez rośliny ochronnej (ewentualnie w zboża ozime, ale w rejonach o łagodnym przebiegu zimy).

Jaka jest norma wysiewu koniczyny łąkowej?

Bez rośliny ochronnej – 8–12 kg/ha, w roślinę ochronną – 10–15 kg/ha (ilość wysiewu nasion rośliny ochronnej powinna być zmniejszona o ok. 20%). Wysiew w rzędy co 15–20 cm, na głębokość 1–2 cm.
Jak pielęgnować plantacje koniczyny łąkowej?
Przy uprawie z rośliną ochronną konieczne jest odchwaszczenie – Chwastox extra w dawce 1,5-2 l/ha. Opryski dopuszczone do ochrony koniczyny czerwonej w siewie czystym:
Corum 502 Sl- 1,25 l/ha środek stosować wiosną od fazy pierwszej pary liści (trójlistkowych/podługowatych) do fazy pięciu liści lub pięciu pędów bocznych w zależności od gatunku (BBCH 12-39).
Stomp Aqua – 2,2 l/ha (od trzech liści właściwych).
Wing P 462,5EC – 4 l /ha (po siewie, przed wschodami roślin).

Zbiór koniczyny łąkowej?

Odpowiednią porą zbioru na zielonkę dla bydła jest faza kwitnienia. Po tym okresie rośliny szybko drewnieją, przez co obniża się strawność suchej masy i wartość pokarmowa. Roślinę ochronną na zielonkę należy zebrać w końcowej fa¬zie kłoszenia lub dojrzałości mlecznej. Ścierniankę można kosić lub spasać bydłem do końca września. W drugim roku wegetacji pierwszy pokos zbiera się około połowy czerwca (pełnia kwitnienia), a drugi pokos w połowie sierpnia. Jeżeli chcemy zebrać trzy pokosy wówczas kosimy w fazie pąkowania koniczyny. W dobrych warunkach siedliskowych możemy uzyskać plon powyżej 1000q zielonki z hektara.

Odmiany koniczyny łąkowej w ofercie :

• MHR Laguna
• MHR Nela
• Milena
• Pasieka
• Dajana
• Pyza.
• Krynia
• Tenia