Groch ogólnoużytkowy i pastewny– charakterystyka i różnice

Groch siewny to jedna z najważniejszych roślin strączkowych uprawianych w Polsce. Jego różnorodność pod względem zastosowań i cech morfologicznych sprawia, że dzieli się na kilka kategorii: groch ogólnoużytkowy, pastewny. Każda z tych odmian ma swoje unikalne właściwości, wymagania uprawowe oraz zastosowania, co czyni je przydatnymi w różnych sektorach rolnictwa.
Charakterystyka grochu ogólnoużytkowego

Groch ogólnoużytkowy to najbardziej uniwersalna forma grochu, która znajduje zastosowanie zarówno w przemyśle spożywczym, jak i paszowym.

• Nasiona: Nasiona są duże, gładkie lub lekko pomarszczone, o wysokiej zawartości białka (około 20-25%) i skrobi.
• Zastosowanie: Głównie przeznaczony do spożycia przez ludzi – na suche nasiona, do produkcji mąki grochowej, konserw, zup czy pasztetów. Często wykorzystywany w kuchni jako składnik dań tradycyjnych. Może być także stosowany jako składnik paszowy dla zwierząt.
• Warunki uprawy: Preferuje gleby żyzne, dobrze przepuszczalne, o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym.

Groch ogólnoużytkowy jest rośliną wysokobiałkową i łatwostrawną, co czyni go wartościowym w żywieniu ludzi oraz dodatkiem do pasz dla zwierząt.

Charakterystyka grochu pastewnego

Groch pastewny, jak sama nazwa wskazuje, jest głównie uprawiany z przeznaczeniem na paszę dla zwierząt.

• Nasiona: Nasiona są drobniejsze niż u grochu ogólnoużytkowego i mają mniejsze wymagania jakościowe. Zawierają białko o wysokiej wartości biologicznej (około 18-22%), co czyni je odpowiednimi w produkcji pasz.
• Zastosowanie: Używany głównie w formie mielonej jako składnik mieszanek paszowych dla trzody chlewnej, bydła i drobiu.
• Warunki uprawy: Bardziej tolerancyjny na gorsze warunki glebowe niż groch ogólnoużytkowy. Może być uprawiany na glebach średnich, a nawet słabszych.

Groch pastewny jest ceniony za możliwość obniżenia kosztów produkcji pasz przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiej jakości białka i energii dla zwierząt.

Czy Peluszka jest grochem pastewnym?

Peluszka to szczególny rodzaj grochu pastewnego, który wyróżnia się specyficznymi cechami i zastosowaniami.
Charakterystyka
Roślina o charakterystycznych kwiatach w odcieniach purpury lub czerwieni. Jej łodygi są delikatniejsze i bardziej płożące niż u innych odmian grochu.
Posiada drobne nasiona często w ciemnych barwach, z mniejszą zawartością białka niż groch ogólnoużytkowy (około 16-20%).

Jakie zastosowanie posiada peluszka?

• Pasza: Wykorzystywana jako roślina pastewna do karmienia zwierząt, szczególnie w formie zielonki lub kiszonki.
• Poplon: Dzięki zdolności wiązania azotu atmosferycznego peluszka jest doskonałą rośliną regenerującą glebę.

 Jakie wymagania glebowe należy spełnić przy uprawie peluszki?
Peluszka jest bardzo odporna na niekorzystne warunki glebowe i klimatyczne. Może być uprawiana nawet na glebach lekkich i ubogich.
Peluszka jest idealną rośliną w systemach rolnictwa ekologicznego i regeneracyjnego. Poprawia strukturę gleby, wzbogaca ją w azot oraz zwiększa bioróżnorodność.