Dlaczego życica trwała to cenna trawa pastewna?

Życica trwała, zwana także rajgrasem angielskim, to jedna z najpopularniejszych traw pastewnych w naszym kraju. Rośnie dziko i jest gatunkiem pospolitym, ale cieszy się także dużą popularnością wśród rolników – oczywiście nie bez przyczyny. Dlaczego życica trwała to wartościowa trawa pastewna?

Wartość odżywcza życicy trwałej

Życica trwała cechuje się bardzo dobrym składem mineralnym. Jest źródłem białka, karotenoidów, soli mineralnych, węglowodanów rozpuszczalnych w wodzie i kwasów tłuszczowych. Jednocześnie zawiera niewiele substancji ciężkostrawnych: lignin, celulozy i hemiceluloz. Ponadto nie kumuluje w swoich tkankach dużych ilości azotu azotanowego. Zawiera niewielkie ilości substancji antyżywieniowych, ale nie są one groźne dla zwierząt.

Dzięki takiemu składowi mineralnemu życica trwała charakteryzuje się wysoką strawnością i smakowitością. Jest chętnie pobierana przez wszystkie zwierzęta hodowlane: bydło, świnie, kozy, owce, konie i drób. Doskonale nadaje się na pastwiska, ponieważ dobrze wykorzystuje azot z odchodów zwierząt. Życica trwała wyróżnia się także odpornością na udeptywanie, bardzo dobrze się krzewi i szybko odrasta po skoszeniu lub spasaniu.

Jak uprawiać życicę trwałą?

Aby uprawa życicy trwałej przyniosła spodziewany efekt, należy zastosować się do kilku zasad. Roślina ta najlepiej plonuje na żyznych glebach mineralnych i czarnych ziemiach należących do kompleksu pszennego bardzo dobrego i dobrego, żytniego bardzo dobrego oraz zbożowo-pastewnego mocnego. Preferuje odczyn słabo kwaśny lub obojętny. Jest odporna na wysokie zasolenie gleby. Życica trwała ma jednak wysokie wymagania świetlne – na stanowiskach zacienionych jest zagłuszana przez inne gatunki roślin. Ponadto źle znosi zalewanie i suszę oraz wykazuje wrażliwość na mróz. Najlepiej rozwija się w temperaturze 13-18°C, ale radzi sobie także wtedy, gdy jest nieco chłodniej.