Zboża jare – kiedy siać, jak nawozić? Kalendarz rolnika wiosna 2020 – siew zbóż

Przed nami sezon zasiewów zbóż jarych. Jak zaplanować ich siew? Czym kierować się przy nawożeniu? Jakie wymagania glebowe posiadają różne gatunki zbóż?  W tym artykule znajdą Państwo odpowiedzi na powyższe pytania. Przedstawiamy kalendarz rolniczy kiedy siać zboże jare i jak przygotować się do ich uprawy.

Jęczmień jary 

Wymagania i wybór przedplonu: jęczmień jary wymaga gleb żyznych, próchnicznych, przewiewnych, o dobrej aktywności biologicznej i dużej zdolności magazynowania wody. Najlepiej plonuje na glebach o odczynie w zakresie pH 5,5–7,5. Może być uprawiany po różnych przedplonach, najczęściej po pszenicy, późno zbieranej kukurydzy i burakach cukrowych.

Termin i norma siewu: jęczmień jary należy wysiewać jak najwcześniej. Wczesny siew wpływa dodatnio na elementy decydujące o wielkości plonu: krzewienie produktywne, liczbę kłosów na jednostkę powierzchni oraz masę tysiąca ziarniaków. Zalecana rozstawa rzędów 13–15 cm; głębokość siewu 3–4 cm.

Nawożenie: Dawki fosforu i potasu należy ustalać na podstawie analiz chemicznych, uwzględniając wysokość spodziewanego plonu. Przeciętnie stosuje się 50–60 kg P2O5/ha oraz 90–100 kg K2O/ha. Na glebach kwaśnych należy w pierwszej kolejności poprawić odczyn gleby. Przy pH poniżej 5,5 rośliny mają ograniczoną zdolność pobierania fosforu, magnezu, potasu i azotu. Przy zakładanych plonach powyżej 40q/ha dawki azotu należy zwiększyć o 1/3. Zalecane nawożenie azotowe to 60–100 kg N/ha. 

Z naszej hodowli polecamy odmiany ATICO, MHR KRAJAN, MHR FILAR.

Jako nowość polecamy Jęczmień jary MHR Fajter, zdobywcę Złotego Medalu MTP na targi POLAGRA PREMIERY 2020.

• To odmiana wyróżniająca się stabilnym, ponadprzeciętnym plonem (103% wzorca w latach 2016-2019). 

• Jęczmień jary MHR Fajter ma wczesny terminie dojrzałości, w efekcie dający lepszą tolerancję na coraz częstsze w naszym kraju problematyczne susze. 

• Szybki zbiór daje rolnikowi dużo czasu na przygotowanie pola pod roślinę następczą. 

• Wysoka zdrowotność roślin jęczmienia gwarantuje zmniejszenie kosztów ponoszonych na chemiczną ochronę. 

• Odmiana zalecana do uprawy w mieszankach zbożowych, strączkowych oraz w rolnictwie integrowanym i ekologicznym na terenie całego kraju.

Pszenica jara

Obok pszenicy ozimej to bez wątpienia najcenniejszy gatunek zboża. Jej zalety sprawiają, że uprawia się ją nie tylko na plantacjach towarowych. Jest znacznie przydatniejsza niż forma ozima, dla gospodarstw ekologicznych. Odmiany wyhodowane w Polsce charakteryzują się niską i odporną na wyleganie słomą, dobrym wykorzystaniem nawozów mineralnych i wysoką plennością. Jakość ziarna pszenicy zależy od cech genetycznych odmian, przebiegu pogody i zastosowanej agrotechniki.

Wprawdzie pszenica jara plonuje nieco słabiej niż odmiany ozime, niemniej jednak przewyższa je pod względem walorów gospodarczych. Krótszy okres wegetacji generuje niższe koszty uprawy. Przez krótszy czas rośliny są narażone na niekorzystne czynniki środowiska, takie jak patogeny, szkodniki i niektóre chwasty. Łatwiejszy jest dobór lepszego przedplonu, możliwa jest uprawa na glebach nieco gorszych, ale o pH zbliżonym do obojętnego (6,5-7,0). W warunkach wysokich temperatur i dobrego nasłonecznienia pszenica jara dojrzewa ok. 10 dni później niż forma ozima, co powoduje, że ziarna gromadzą więcej glutenu i białka, o lepszej jakości. Nawożenie fosforem i potasem daje najlepsze efekty, gdy nawozy są dobrze wymieszane z 10-20 cm warstwą gleby.  Pod orkę jesienią lub pod wiosenne uprawki przedsiewne stosujemy nawozy kompleksowe – od jednego do dwóch tygodni przed siewem zboża, w zależności od zasobności gleby i przewidywanego plonu, przykładowo przy średnim plonie 5 t ziarna zaleca się 300 kg/ha Polifoski 5. 

Wśród naszych odmian znajdziesz przewódkową HARENDĘ I IZERĘ oraz nowość z pszenic jarych, jaką jest odmiana MHR JUTRZENKA, kolejny zdobywca Złotego Medalu MTP na targi POLAGRA PREMIERY 2020.

• Jest to odmiana szczególnie przydatna do mniej intensywnej technologii uprawy – rośliny średniej wysokości o bardzo dobrej odporności na wyleganie i choroby grzybowe: możliwość ograniczenia do minimum potrzeby stosowania kosztownych i nie pozostających bez wpływu na środowisko naturalne zabiegów ochrony roślin.

• Wczesny termin dojrzewania - lepsza odporność na okresowe susze, szybszy zbiór z pola, więcej czasu na przygotowanie pola dla rośliny następczej.

• Grupa jakościowa A, bardzo dobre parametry ziarna i mąki.

• Postęp hodowlany do stosunku do odmiany wzorcowej Tybalt  – wysoka liczba opadania, sedymentacji SDS oraz zawartości białka i glutenu, bardzo dobra wodochłonność i objętość chleba, wyjątkowe bardzo dobre wyrównanie ziarna przy wysokiej MTZ.

• Zalecana w uprawie w mieszankach zbożowych i strączkowych.

• Norma wysiewu, przy optymalnym terminie siewu, wynosi 400-450 ziaren kiełkujących na 1 m² (180-200 kg/ha).

Owies

Owies to roślina uprawna, która udaje się na wszystkich typach gleb – od piaszczystych do gliniastych, pod warunkiem, że nie są to gleby zbyt suche. Ze względu na bardzo duże wymagania wodne na glebach suchych plony będą mniejsze w porównaniu do tych, które osiągnęlibyśmy w optymalnych warunkach uwilgotnienia. Wykazuje tolerancję na gleby zarówno o odczynie kwaśnym, jak i obojętnym.

Przygotowanie gleby pod owies należy rozpocząć jesienią spulchnianiem wierzchniej warstwy, co sprzyja magazynowaniu wody w okresie zimowym. Wykonuje się orkę przedzimową z podorywką. Samą orkę stosuje się po roślinach późno schodzących z pola: burakach, ziemniakach i poplonach ścierniskowych. Po przedplonach zbieranych wcześniej, wykonuje się podorywkę z jej bronowaniem, a dopiero późną jesienią – orkę przedzimową. W celu maksymalnego ograniczenia strat wodnych w glebie wiosenne uprawy przedsiewne należy ograniczyć do niezbędnego minimum tzn. włóka + płytka uprawa agregatem (5–6 cm) lub wykonać bezpośrednio siew agregatem uprawowo-siewnym.

Wysokość nawożenia mineralnego zależna jest od przedplonu, zasobności gleby i przewidywanego plonu. Orientacyjne dawki nawozów powinny wynosić 50–90 kg N, 35–70 kg/ha P2O5 i 60–100 kg/ha K2O. Przyjmując nawożenie 90 kg/ha N, należy zastosować 2/3 dawki przedsiewnie i 1/3 pogłównie w fazie strzelania w źdźbło. Nawozy fosforowe i potasowe stosuje się przed siewem w całości. Muszą być dobrze wymieszane z warstwą orną gleby. Wśród roślin zbożowych owies ma największe wymagania w stosunku do magnezu (20–25 kg/ha MgO). Wapnowanie należy stosować regularnie, co 4 lata, w zmianowaniu stosując: na gleby cięższe – wapno palone, a na gleby lżejsze – wapniak mielony.

Wczesny wysiew zapewnia roślinom więcej wody znajdującej się w glebie, przedłuża ich okres wegetacji, a tym samym okres pobierania pokarmów. Stąd też siewy jak najwcześniejsze są bardzo korzystne. Wśród zbóż jarych, pszenica i owies najsilniej reagują obniżeniem plonów na opóźniony siew. Siew owsa należy wykonać jak najwcześniej, zaraz po obeschnięciu roli. Opóźnienie terminu siewu poza pierwszą dekadę kwietnia powoduje obniżkę plonu ziarna. Prawidłowość ta nie dotyczy owsa nieoplewionego.

Dla owsa dobrym przedplonami są: buraki cukrowe i pastewne, kukurydza uprawiana na ziarno i kiszonkę, późne odmiany ziemniaków, wieloletnie rośliny motylkowe przyorane późną jesienią, późno dojrzewające rośliny strączkowe, a także poplony ścierniskowe.

W naszej ofercie posiadamy odmiany BOROWIAK i HARNAŚ i owies nieoplewiony (nagi) SIWEK.