Komonica zwyczajna SKRZESZOWICKA

Wyhodowana z dzikich populacji na drodze selekcji. Wieloletnia, średniowczesna, po skoszeniu dość szybko odrasta. Wytrzymała na suszę, odporna na mrozy, choroby i szkodniki. Pokrój rośliny w początkowym okresie rozwoju stojący, w późniejszym rozrzucony. Łodygi wiotkie, bardzo słabo owłosione (stanowią 56,6% zielonej masy). Kwitnie pod koniec maja. Kwiatostanem są główki w kształcie baldaszka, luźne, składające się z 3–4 kwiatów. Kwiaty żółte z antocyjanowym żyłkowaniem, po zasuszeniu zielenieją. Strąk walcowaty, brązowy, wielonasienny. Nasiona drobne, oliwkowe, masa 1000 nasion 1,15 g. Odmiana zalecana do uprawy polowej w siewie czystym oraz w mieszankach z trawami na trwałe użytki zielone. W dobrych warunkach utrzymuje się przez 3 lata użytkowania. W siewie czystym daje 2 pokosy rocznie. Siano stanowi bardzo delikatną paszę i dorównuje jakością lucernie. W uprawie na zielonkę uzyskuje się 200–400 q/ha zielonej masy, 100–120 q/ha suchej masy.